Deelnemers / Deelnemers Editie IIONGEVRAAGD
Halverwege 2011 pakken wij zelf de telefoon om Singer Laren te bellen. Het complex dat bestaat uit een theater, museum, monumentale villa en beeldentuin is van plan om te gaan verbouwen. Het theater uit de jaren 50 was door z’n technische levensduur heen. Met een gezonde dosis brutaliteit vragen wij de directeur of ze nog een architect zoeken… Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn, maar dan volgt met een lichte zucht dat hij er even over moet nadenken want er zijn al een aantal architecten geselecteerd voor een pitch. Gelukkig is een week later de opening van onze eerste project: verbouwing van De Kleine Komedie. De opdrachtgever komt een kijkje nemen. Vanaf dat moment gaat het snel. Wij worden toegevoegd aan de lijst van architecten en tot onze eigen verbazing wordt ons plan gekozen. Vijf jaar later opent het vernieuwde Singer Laren zijn deuren.
LAREN = SINGER = LAREN
60 jaar geleden besloot Anna Singer na de dood van haar man William Singer om hun voormalige villa de Wilde Zwanen en atelier uit te breiden met een museumvleugel voor hun kunstcollectie en een concertzaal voor muziekoptredens. Het kleine kunstenaarsdorp Laren had naast de Brink een tweede hart gekregen: Singer Laren. Generaties kinderen voerden daar hun schoolvoorstellingen op, Mies Bouwman heeft er programma’s gepresenteerd en het museum werd bekend vanwege zijn bijzondere ‘klassieke moderne’ collectie uit de periode 1880-1950. Naast een plek voor de kunsten is het door de jaren heen steeds meer de huiskamer van Laren geworden. Als er iets gebeurt dan is het bij het Singer. Dat blijkt uit de talloze vrijwilligers en het feit dat 80% van de inwoners van Laren vriend van Singer is.
CROWDFUNDING
Nadat wij geselecteerd waren om een plan te maken voor het vernieuwde Singer Laren begonnen wij direct met een schetsontwerp. Met dit schetsontwerp in de hand is stad en land afgereisd om de financiering rond te krijgen, want pas dan hadden wij een project. Singer Laren is geen groot en rijk instituut en er zou in geen geval geld geleend worden om niet in de toekomst in de problemen te komen. Dus moesten de vrienden, de fondsen en iedereen die Singer Laren een warm hart toedraagt een duit in het zakje doen. Maar liefst 70% van de financiering is opgebracht door particuliere funding. Er was een project! Een enorme betrokkenheid uit het dorp tot gevolg, iedere stap in het proces werd op de voet gevolgd. Bovendien is het project ook aanleiding geworden om de directe omgeving van het instituut in samenwerking met de Gemeente aan te pakken. Hierdoor is er een nieuw dorpsplein ontstaan voor het gebouw. De nieuwe entreefoyer die aan het pleintje ligt is daarmee de overdekte huiskamer van het dorp geworden en de door Piet Oudolf ontworpen nieuwe beeldentuin is voor het eerst in de geschiedenis van Singer Laren publiek toegankelijk geworden.
HET ONTWERP
Het ontwerp legt de nadruk niet op de nieuwe zaal, maar op de ruimte tussen de zaal en de oude villa: een nieuwe centrale entree voor het gehele complex. Door de strategische ligging bedient de foyer het theater en museum, maar laat het de toegang tot de beeldentuin, de villa, het café en de winkel vrij toegankelijk. De toegang van het museum gaat door de villa, waarmee meteen de oorsprong van de collectie wordt onderstreept. De foyerruimte rondom de zaal is als ‘buitenruimte’ vormgegeven, met ruige materialen en voldoende maat. De glazen gevel biedt aan de tuinzijde panoramisch zicht op de tuin, maar is aan de straatzijde aanvullend voorzien van een voile van zwarthouten geprofileerde latten, zodat de foyer transparant blijft, maar de uitstraling van het gebouw juist massief en aansluitend bij het dorp. Op de hoek van de Naarderstraat richt de foyer zich even op om met een ‘oog’ zicht te geven op het leven in de foyer en het binnenkomend verkeer in Laren verwelkomt. De theaterzaal zelf is als los volume ontworpen, compact en klassiek van opzet en heeft een halfronde, brede opstelling om de afstand tussen publiek en toneel zo klein mogelijk te houden. Het is aan de binnenzijde met kersenhout afgewerkt om ook een goede akoestiek voor niet versterkte muziek te bieden. De buitenzijde van de zaal heeft een geperforeerde messing afwerking, die zo ook de akoestiek in de foyer in balans houdt. De gevel is afgewerkt met een zelfontwikkelde taludsteen, die refereert aan de rijke baksteenarchitectuur van de omliggende villas van begin 20e eeuw. Het project is voorzien van duurzame installaties, met geothermische warmteuitwisseling tussen het museum en het theater en duurzame beheerssystemen. De foyer is voorzien van een daktuin, welke samen met de beeldentuin door Piet Oudolf is ontworpen. Deze dwaaltuin sluit in ontwerp aan bij het omliggende Gooise landschap.
