Deelnemers / Deelnemers Editie IHerbestemming jaren zestig kantoorpand
De opdracht was om voor een opkomend software bedrijf het groeiend aantal werknemers te ondervangen in de ruimte waar ze reeds gevestigd waren;
Een etage in een kantoorpand op loopafstand van de hippe Witte de Withstraat in Rotterdam. Het pand, oorspronkelijk bevolkt door de Keuringsdienst van Waren positioneert zich nu in de markt als een hotspot waar elektronische muziek, technologie en creatieve mediabedrijven zich kunnen vestigen.
Het gebouw vindt het allemaal best: Het is in de jaren zestig volgens modernistische principes opgezet:
Stedenbouwkundig is het enigszins autonoom geplaatst, loodrecht op de Schiedamsedijk waardoor een relatief ruim uitzicht van gewaarborgd was. Architectonisch is het een “kantoorgrid” van betonnen kolommen met een vliesgevel die daar los van is geplaatst. De detaillering en uitvoering van het pand is neutraal, maar ook vandaag de dag nog verrassend fris.
Na het slopen van vrijwel alle kantoorwanden en verlaagde plafonds kwam deze schoonheid nog sterker naar voren.
Het ontwerp
Het ontwerp is een ode aan de zegginskracht van de “hardware” van gebouwen.
De schoonheid van de leegstand. Het ritme van de kolommen, de textuur en lichtval, veel meer is niet nodig. Hier moest “ruimte” het materiaal worden om het interieur te ontwerpen waar 50 werknemers zich moeten kunnen concentreren, ontmoeten en ontspannen.
Om de werkruimtes niet af te sluiten maar wel meer privacy te geven is het kolomgrid aan één zijde “verdubbeld” in de vorm van kasten met dezelfde maat als de kolommen. Deze eenvoudige ingreep zorgt er voor dat ruimtes meer intiem worden ervaren zonder dat ze afgesloten zijn. Deze 8 nieuwe kolommen dragen elk een letter van het bedrijf: L, U, N, A, T, E, C, en H
Van veraf gezien geeft deze kolommenrij in een gesloten indruk. Echter dichterbij komend, bewegend door de ruimte onstaat een open perspectief tussen de werkplekken en het publieke deel met diagonale doorkijkjes.
Jan Schoonhoven
Open werkplekken vragen om goede akoestiek.
Tijdens een bezoek aan een tentoonstelling van Jan Schoonhoven waren de architecten onder de indruk van een vroeg werk van deze Delftse kunstenaar, Een prachtig reliëf van karton leek verrassende akoestische kwaliteiten te hebben.Zo ontstonden er al snel kleurige “Schoonhovenpanelen”, vervaardigd van eenvoudig kops karton afgewerkt met een aluminium randje die de werkruimtes subtiel afscheiden van de gang. De kleuren mengen met het licht en geven een schijnsel op de witte kolommen. Een uiterst eenvoudig oplossing met een maximaal effect.
LED tubes: the force
Het lichtplan is in de basis eenvoudig, echter beeldbepalend.
Speciaal voor deze ruimte zijn LED armaturen ontwikkeld die de architecten “the force” noemen. Een ultradun schakelbaar armatuur met een hoge lichtopbrengst. Door het lichtplan in richting afwijkend vorm te geven van de bestaande ritmiek van het gebouw en een vrijwel onzichtbaar ophangsysteem toe te passen onstaat er een fraai spel van lichtlijnen dat zich bij donkere dagen tot het oneindige herhaalt in de reflectie van de glasgevel. De armaturen zijn instelbaar in alle kleuren, een wens van de opdrachtgever ter ondersteuning van feestelijke activiteiten. Een alternatief met potentie want zuiniger en mooier dan het bestaande
Hemels
Op plekken waar moeilijke gesprekken plaatsvinden zijn de ruimtes visueel en akoestisch afgeschermd. Hier wordt men omhuld door lichte kleurrijke gebogen schuifwanden van stof. Vroeger ook wel “gordijnen” genoemd.
40.000 computertoetsen
In het gemeenschappelijke deel, is door de architecten een wandreliëf van 3×3 meter ontworpen en vervaardigd wat is opgebouwd uit elementen die in de IT wereld toepasselijk zijn: 40.000 computertoetsen. Deze plastiek staat symbool voor het het feit dat je met eenvoudige middelen architectuur kan maken door goed na te denken over ordeningsprincipes en het samenspel van basis architectonische elementen. Zo kan er met relatief eenvoudige ingrediënten een lichte, ritmische kwalitatieve architectuur ontstaan.
